اهل تشیع و اهل سنت

شناخت امامان معصوم علیهم السلام و تشیع

اهل تشیع و اهل سنت

شناخت امامان معصوم علیهم السلام و تشیع

امامت اکتسابی نیست

بسم الله الرحمن الرحیم


امام رضا علیه السلام:

(امامت منصب اکتسابی نیست) بلکه فضل الهی است که به هر کس که بخواهد می دهد چگونه ایشان را رسد که امام انتخاب کنند؟


خورشید کعبه به نقل از کافی ج1 ص 289

معرفت خدا چیست؟

بسم الله الرحمن الرحیم


از امام باقر علیه السلام سئوال شد معرفت خدا چیست؟  فرمود:

باور داشتن خدای عزوجل و باور داشتن پیامبر صل الله علیه و آله و دوست داشتن علی علیه السلام و پیروی از ائمه علیهم السلام و بیزاری جستن به خدای عزوجل از دشمن اینان، چنین شناخته می شود خدای عزوجل

خورشید کعبه به نقل از کافی ج1 ص254


عزاداری برای امام حسین علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم


آیا عزادارى براى امام حسین علیه السلام، در زمان امامان(علیهم السلام) سابقه دارد؟


 

 

بلى، در اینجا تنها به ذکر نمونه هاى اندکى از آنچه که در تاریخ نقل شده، بسنده مى کنیم:
      
      
1. عزادارى بنى هاشم در ماتم سیدالشهدا؛
      از امام صادق(ع) روایت شده است: «پس از حادثه عاشورا هیچ بانویى از بانوان بنى هاشم، سرمه نکشید و خضاب ننمود و از خانه هیچ یک از بنى هاشم دودى که نشانه پختن غذا باشد، بلند نشد تا آنکه ابن زیاد به هلاکت رسید. ما پس از فاجعه خونین عاشورا پیوسته اشک بر چشم داشته ایم»نگا: امام حسن و امام حسین(ع)، ص 145..
      
      
2. عزادارى امام سجاد(ع)؛
      حزن امام سجاد(ع) بر آن حضرت به صورتى بود که دوران زندگى او، همراه با اشک بود. عمده اشک آن حضرت بر مصایب سیدالشهداء(ع) بود و آنچه بر عموها، برادران، عموزاده ها، عمه ها و خواهرانش گذشته بود تا آنجا که وقتى آب مى آوردند تا حضرت میل کند، اشک مبارک شان جارى مى شد و مى فرمود: چگونه بیاشامم در حالى که پسر پیامبر را تشنه کشتند؟!بحارالانوار، ج 44، ص 145. و مى فرمودند: «هرگاه شهادت اولاد فاطمه زهرا(س) را به یاد مى آورم گریه ام مى گیرد».خصال، ج 1، ص 131.
       امام صادق(ع) به زراره فرمود: «جدم على بن الحسین(ع) هرگاه حسین بن على(ع) را به یاد مى آورد، آن قدر اشک مى ریخت که محاسن شریفش پر از اشک مى شد و بر گریه او حاضران گریه مى کردند».بحارالانوار، ج 45، ص 207.
      
      
3. عزادارى امام محمد باقر(ع)؛
      امام باقر(ع) در روز عاشورا براى امام حسین(ع) مجلس عزا برپا مى کرد و بر مصایب آن حضرت گریه مى کردند. در یکى از مجالس عزا، با حضور امام باقر(ع) کمیت شعر مى خواند، وقتى به اینجا رسید که: «قتیل بالطف ...»، امام باقر(ع) گریه زیاد کرده، فرمودند: «اى کمیت! اگر سرمایه اى داشتیم در پاداش این شعرت به تو مى بخشیدیم؛ اما پاداش تو همان دعایى است که رسول خدا(ص) درباره حسان بن ثابت فرمودند که همواره به جهت دفاع از ما اهل بیت(ع)، مورد تأیید روح القدس خواهى بود».مصباح المتهجد، ص 713.
      
      
4. عزادارى امام صادق(ع)؛
      امام موسى کاظم(ع) مى فرماید: «چون ماه محرم فرا مى رسید، دیگر پدرم خندان نبود؛ بلکه اندوه از چهره اش نمایان مى شد و اشک بر گونه اش جارى بود، تا آنکه روز دهم محرم فرا مى رسید. در این روز مصیبت و اندوه امام به نهایت مى رسید. پیوسته مى گریست و مى فرمود: امروز، روزى است که جدم حسین بن على(ع) به شهادت رسید».امام حسن و امام حسین(ع)، ص 143.
      
      
5. عزادارى امام موسى کاظم(ع)؛
      از امام رضا(ع) نقل شده است که فرمود: «چون ماه محرم فرا مى رسید، کسى پدرم را خندان نمى دید و این وضع ادامه داشت تا روز عاشورا: در این روز پدرم را اندوه و حزن و مصیبت فرا مى گرفت و مى گریست و مى گفت: در چنین روزى حسین را که درود خدا بر او باد، کشتند».حسین، نفس مطمئنة، ص 56.
      
      
6. عزادارى امام رضا(ع)؛

      گریه امام رضا(ع) در حدى بود که فرمودند: «همانا روز مصیبت امام حسین(ع)، پلک چشمان ما را مجروح نموده و اشک ما را جارى ساخته است».بحارالانوار، ج 44، ص 284.
       دعبل خدمت حضرت رضا(ع) آمد. آن حضرت درباره شعر و گریه بر سیدالشهدا(ع) کلماتى چند فرمودند؛ از جمله اینکه: «اى دعبل! کسى که بر مصایب جدم حسین(ع) گریه کند، خداوند گناهان او را مى آمرزد. آنگاه حضرت بین حاضران و خانواده خود پرده اى زدند تا بر مصایب امام حسین(ع) اشک بریزند».
       سپس به دعبل فرمودند: «براى امام حسین(ع) مرثیه بخوان، که تا زنده اى تو ناصر و مادح ما هستى، تا قدرت دارى از نصرت ما کوتاهى مکن». دعبل در حالتى که اشک از چشمانش مى ریخت، قرائت کرد:


       أفاطم لوخلت الحسین مجد لا

و قد مات عطشاناً بشط فرات


       صداى گریه امام رضا(ع) و اهل بیت آن حضرت بلند شد.همان، ج 45، ص 257.
      
      
7. عزادارى امام زمان(عج)؛

      بنابر روایات، امام زمان(عج) در زمان غیبت و ظهور بر شهادت جدّشان گریه مى کنند. آن حضرت خطاب به جد بزرگوارشان سیدالشهدا(ع) مى فرمایند:


       «فلئن اخرتنى الدهور و عاقنى عن نصرک المقدور، و لم اکن لمن حاربک محاربا و لمن نصب لک العداوة مناصبا فلاندبنّک صباحا و مساء و لابکین لک بدل الدموع دما، حسرة علیک و تأسفاً على ما دهاک»؛ بحارالانوار، ج 101، ص 320.
      «اگر روزگار مرا به تأخیر انداخت و دور ماندم از یارى تو و نبودم تا با دشمنان تو جنگ کنم و با بدخواهان تو پیکار نمایم؛ هم اکنون هر صبح و شام بر شما اشک مى ریزم و به جاى اشک در مصیبت شما خون از دیده مى بارم و آه حسرت از دل پر درد بر این ماجرا مى کشم».


       در سوگ تو با سوز درون مى گریم

از نیل و فرات و شط، فزون مى گریم


       گر چشمه چشم من، بخشکد تا حشر

از دیده به جاى اشک، خون مى گریم

منبع: شوق انتظار

دوستی و دشمنی با رسول خدا

بسم الله الرحمن الرحیم


امام حسین علیه السلام:

هر کس با ما دوستی کند با رسول خدا صل الله علیه و آله دوستی کرده و هر کس با ما دشمنی کند با رسول خدا صل الله علیه و آله دشمنی کرده است.

خورشید کعبه، نقل ازاحقاق الحق، ج11 ، ص592

دو چیز گرانبها...

بسم الله الرحمن الرحیم


خزّاز با سند خود از امام حسن علیه السلام نقل کرده که فرمود:

روزی پیامبر صل الله علیه و آله خطبه خواند و پس از حمد و ثنای خداوند، فرمود:

مردم! گویا (رحلتم نزدیک است ) فراخوانده می شوم و باید اجابت کنم، و من در میان شما دو چیز گران بها - کتاب خدا ، و عترت و خاندانم - را به جا می گذارم که اگر به آن دو تمسک جویید، هرگز گمراه نمی شوید. پس از آنان یاد گیرید و به آنان نیاموزید که آنان داناتر از شمایند. زمین از آنان خالی نمی ماند وگرنه اهل خود را به کام می کشد. ...

فرهنگ جامع سخنان امام حسن علیه السلام، نقل از کفایة الاثر:162

از بین رفتن گناه

بسم الله الرحمن الرحیم


ابن عباس گفت: رسول خدا صل الله علیه و آله فرمود:


دوستی علی بن ابیطالب ، گناهان را از بین می برد؛ آن گونه که آتش ، هیزم را از بین می برد.

منبع: فضائل الشیعه، ص 39


(شهید مطهری آورده است که : دوستی علی گناهان را از بین می برد ، یعنی این که دوستی و محبت علی علیه السلام سبب میشود تا محب علی علیه السلام سمت گناه نرود و مرتکب گناه نشود)

السابقون السابقون

بسم الله الرحمن الرحیم


فقیه شافعی ابن مغازلی در تفسیر آیه شریفه « السابقون السابقون » از ابن عباس روایت کرده است که گفت:

 « سبقَ یوشَعِ ....  سبقت گرفت یوشع بن نون به سوی موسی و صاحب یس به سوی عیسی و سبقت گرفت علی بن ابیطالب امیرمؤمنان به سوی محمد صل الله علیه و اله. (ابن مغازلی، المناقب، ص320)


منبع: طرائف ، ص64

عالین

بسم الله الرحمن الرحیم


ابوسعید خدری گفت: در خدمت رسول خدا صل الله علیه و اله نشسته بودیم که مردی نزد آن حضرت آمد و گفت: ای رسول خدا، در مورد کلام خداوند خطاب به شیطان که فرموده:

« آیا تکبر کردی یا از برترین ها بودی؟ » برایم توضیح بده تا مشخص شود « عالین » چه کسانی هستند که از ملائکه هم برترند؟ 

پیامبر فرمود: 

من و علی فاطمه و حسن و حسین علیه السلام، دو هزارسال قبل از آن که خداوند آدم ابوالبشر را بیافریند، در سراپرده عرش، تسبیح خدا را می گفتیم و ملائکه به سبب تسبیح ما، تسبیح خدا را می گفتند. هنگامی که خداوند حضرت آدم را آفرید، به فرشتگان فرمان داد او را سجده کنند؛ ولی به ما امر نفرمود که سجده نماییم. پس فرشتگان، همگی سجده کردند به جز ابلیس که سرکشی نمود  سجده نکرد و خداوند به او فرمود: « آیا تکبر کردی یا از عالین (برترین ها ) هستی؟»  و مقصود از «عالین» ، همین پنج نفر بودند که اسامی آنها در سراپرده عرض نوشته شده بود. پس ما باب [رحمت] خداییم که از طریق آن، [به خلایق نعمت] می دهد و به سبب ما هدایت یافتگان هدایت می یابند. هر کس ما را دوست بدارد، خدا او را دوست می دارد و در بهشت جای می دهد و هر کس نسبت به ما بغض و کینه داشته باشد، خداوند او را دشمن می دارد و در آتش جهنم جای می دهد. و ما را دوست نمی دارد، مگر کسی که حلال زاده باشد.


فضائل الشیعة ، حدیث هفتم ، ص 31

اول نفر

بسم الله الرحمن الرحیم


احمدبن حنبل در مسند خود از عبدالله بن عباس روایت کرده که گفت: « اِنَّ علیاً اولُ مَن اَسلَمَ » نخستین کسی که اسلام آورد علی بود. 

این روایت را احمدبن حنبل به چند طریق دیگر نیز نقل کرده است و همچنین ابن مغازلی در کتاب « المناقب » و ثعلبی در تفسیرش نقل کرده اند.

و همچنین احمد بن حنبل در مسند خود از زید بن ارقم نقل کرده که گفت: نخستین کسی که با رسول خدا نماز خواند علی بن ابیطالب است.

و نیز احمد بن حنبل در مسند خود روایت کرده است که : علی علیه السلام با پیامبر هفت سال نماز گزارد و پیش از آنکه با او کسی نماز بخواند.

و نیز فقیه شافعی ابن مغازلی از ابوایوب انصاری روایت کرده که گفت: قال رسول الله: صلَّت المَلائکةُ ...

پیامبر صل الله علیه و آله فرمود: ملائکه هفت سال بر من و علی صلوات فرستادند به جهت آنکه نماز نکرد با من کسی جز علی (علیه السلام)

... ثعلبی در تفسیر خود روایت کرده است که:

اول مردی که به پیامبر صل الله علیه و آله ایمان آورد علی بن ابیطالب علیه السلام بود.


منبع: طرائف ، ص 65

مرگ جاهلیت

بسم الله الرحمن الرحیم


زیدبن ثابت گفت: رسول خدا صل الله علیه و اله فرمود:

هرکس علی را در زمان حیات آن حضرت و بعد از وفاتش دوست بدارد، خداوند عزوجل، تا زمانی که خورشید طلوع و غروب می کند، برای او ایمنی [از عذاب] و [ثبات] ایمان می نویسد و هر کس در زمان حیات علی علیه السلام و یا بعد از وفاتش نسبت به آن حضرت بغض و کینه ورزد، به مرگ جاهلیت خواهد مرد و همه کردار و رفتارش، حسابرسی می شود. 


منبع : فضائل الشیعة ، حدیث پنجم ، ص29