بسم الله الرحمن الرحیم
راویان حدیث غدیرخم از صحابه پیغمبر
صحابه پیغمبر که ابتدای نام آنها با "حرف الف" شروع می شود
(شماره 1 قبلاً آورده شده)
2 - ابوعلى انصارى "گفته شده که نامبرده در سال 37 در صفین کشته شده" لفظ او بطور مسند در ص 35 از کتاب " المناقب " خوارزمى باسناد از ثویر بن ابى فاخته از عبد الرحمن ابى لیلى از پدرش چنین مندرج است : پدرم گفت : پیغمبر صلى الله علیه و آله در روز خیبر پرچم را بعلى بن ابى طالب علیه السلام داد و خداى تعالى خیبر را بدست على علیه السلام گشود - و در روز غدیر خم او را بپا داشت و بمردم اعلام فرمود که او "یعنى على علیه السلام" مولاى هر مرد و زن از اهل ایمان خواهد بود، و ابن عقده حدیث غدیر را باسناد خود در " حدیث الولایه " و سیوطى در " تاریخ الخلفاء " ص 114 و سمهودى در " جواهر العقدین " از ابو لیلى مذکور نقل نموده اند.
3 - ابو زینب بن عوف الانصارى - لفظ روایت او در جلد 3 " اسد الغابه " ص 307 و در جلد 5 ص 205 و در جلد 3 " الاصابه " ص 408 از اصبغ بن نباته و در جلد 4 ص 80 از " حدیث الولایه " ابن عقده - از طریق على بن حسین عبدى از سعد اسکاف از اصبغ نقل شده و حدیث مناشده "سوگند دادن" - امیرالمومنین علیه السلام را بحدیث غدیر خم در روز رحبه نیز ذکر فرموده که از جمله کسانیکه ضمن مناشده گواهى بان داده اند ابو زینب را نامبرده است و قریبا لفظ حدیث را ملاحظه خواهید فرمود انشاء الله تعالى.
4 - ابو فضاله انصارى - نامبرده از اهل بدر است و در جنگ صفین با امیرالمومنین على علیه السلام بوده و کشته شده است این شخص در روایت اصبغ بن نباته که در جلد 3 " اسعد الغابه " ص 307 و جلد 5 " حدیث الولایه " ص 205 ثبت شده از جمله کسانى است که در روز رحبه براى على علیه السلام بحدیث غدیر شهادت داده است و قاضى بهلول بهجت در تاریخ آل محمد صلى الله علیه و آله ص 67 او را در شمار روایان حدیث غدیر ذکر نموده است.
5 - ابو قدامه انصارى یکى از کسانى است که روز رحبه طرف مناشده و سوگند امیر المومنین على علیه السلام بوده، طبق مندرج در جلد 5 " اسد الغابه " ص 276 نقل از ابن عقده باسنادش از محمد بن کثیر از فطر و ابن جارود از ابى الطفیل از نامبرده که در روز رحبه شهادت داد براى على علیه السلام و در "حدیث الولایه" ابن عقده و "جواهر العقدین" سمهودى و در جلد 4 " الاصابه " ص 159 "که او نیز از حدیث الولایه ابن عقده نقل نموده" از طریق محمد بن کثیر از فطر از ابو الطفیل روایت نموده که او گفت نزد على علیه السلام بودیم که آنجناب فرمود قسم بخدا میدهم کسانى را که روز غدیر خم حضور داشته و شاهد بر این امر بوده اند "تمام حدیث بعدا ذکر میشود" در کتاب نامبرده مذکور است که ابو قدامه انصارى از کسانى است که بداستان غدیر خم در آنروز شهادت داد.
6 - ابو عمره بن عمرو بن محصن انصارى - ابن اثیر در جلد 3 " اسد الغابه " ص 307 حدیث مناشده امیرالمومنین على علیه السلام را در کوفه و شهادت ابو عمره نامبرده را بحدیث غدیر ذکر نموده و ابن عقده در کتاب خود " حدیث الولایه " حدیث مزبور را از او روایت نموده است.
7 - ابو الهیثم بن التیهان "در سال 37 در صفین شهادت یافته" حدیث او در کتاب " حدیث الولایه " تالیف ابن عقده و در " نخب المناقب " جعابى موجود است و در مقتل خوارزمى در شمار راویان حدیث غدیر از صحابه ذکر شده است و در " جواهر العقدین " سمهودى از فطر و ابى الجارود از ابى الطفیل شهادت او را از خود نامبرده در روز مناشده بحدیث غدیر خم ذکر نموده اند و در تاریخ آل محمد صلى الله علیه و آله ص 67 نامبرده در شمار راویان حدیث غدیر ذکر شده است.
8 - ابو رافع قبطى آزاد شده رسول خدا صلى الله علیه و آله - حدیث او را ابن عقده در " حدیث الولایه " و ابوبکر جعابى در " نخب " روایت نموده اند و خوارزمى در مقتل خود او را در شمار راویان حدیث غدیر از زمره صحابه ذکر نموده است.
9 - ابو ذویب خویلد "یا خالد" پسر خالد بن محرث الهذلى "نامبرده از شعراى زمان جاهلیت و عصر اسلام است و در خلافت عثمان درگذشته" ابن عقده در " حدیث الولایه " و خطیب خوارزمى در فصل چهارم از مقتل امام سبط علیه السلام حدیث غدیر را از او روایت کرده اند.
10 - ابوبکر بن ابى قحافه تیمى "وفات : سال 13 هجرى" ابن عقده باسناد خود در " حدیث الولایه " و ابوبکر جعابى در " نخب " و منصور رازى در کتاب خود "که در موضوع غدیر نوشته است" حدیث غدیر را از او روایت نموده اند و شمس الدین جزرى در " اسنى المطالب " ص 3 او را در شمار راویان حدیث غدیر از صحابه ذکر نموده است.
11 - اسامه بن زید بن حارثه کلبى نامبرده در سال 54 هجرى در سن هفتاد و پنجسالگى در گذشته" - حدیث او در موضوع غدیر خم در " حدیث الولایه " و در " نخب المناقب " مذکور است.
12 - ابى بن کعب انصارى خزرجى - "سید القراء - یعنى از بزرگان قاریان و حافظان قرآن بوده - "وفات او در یکى از سالهاى 30 تا 32 هجرى واقع شده و نسبت بسال وفات او جز این نیز ذکرى شده است" ابوبکر جعابى در " نخب المناقب " باسناد خود حدیث غدیر خم را از او روایت کرده است.
13 - اسعد بن زراره انصارى - ابن عقده در " حدیث الولایه " از محمد بن فضل بن ابراهیم اشعرى از پدرش از مثنى ابن قاسم حضرمى از هلال بن ایوب صیرفى از ابن کثیر انصارى از عبد الله بن اسعد بن زراره از پدرش اسعد بن زراره مذکور حدیث غدیر را از رسول خدا روایت نموده و ابوبکر جعابى در " نخب " و ابو سعید منصور سجستانى در " کتاب الولایه " از ابى الحسن احمد بن محمد بزاز صینى "چینى" باملاء او در ماه صفر سال 394 ضبط نموده که گفت : ابوالعباس احمد بن سعید کوفى حافظ در سال 330 حدیث نمود و ابوالحسین محمد بن محمد بن على شروطى بما خبر داد و گفت که ابوالحسین محمد بن عمر بن بهته. و ابو عبد الله حسین بن هارون بن محمد قاضى صینى "چینى" و ابو محمد عبد الله بن محمد اکفانى قاضى بما خبر داده گفتند که : احمد بن محمد بن سعید بما خبر داده گفت که : محمد بن فضل بن ابراهیم اشعرى براى ما حدیث نمود "تا آخر سند مذکور که ابن عقده آورده - و شمس الدین جزرى در " اسنى المطالب " ص 4 نامبرده را در شمار راویان حدیث غدیر از زمره صحابه ذکر نموده است.
14 - اسماء بنت عمیس خثعیمه - ابن عقده در " حدیث الولایه " باسناد خود از او روایت نموده است.
15 - ام سلمه - زوجه پیغمبر صلى الله علیه و آله - ابن عقده از طریق عمرو بن جعده بن هبیره از جدش از ام سلمه این روایت را آورده که ام سلمه گفت : رسول خدا صلى الله علیه و آله در غدیر خم دست على علیه السلام را گرفت و او را بلند نمود تا بحدى که سفیدى زیر بغل او را دیدم. آنگاه فرمود : هر کس من مولاى اویم : على علیه السلام مولاى او است. سپس فرمود : اى مردم. من دو چیز گران و نفیس در میان شما وامیگذارم. کتاب خدا و عترت من، و این دو هرگز از یکدیگر جدا نمیشوند تا در کنار حوض بر من وارد شوند. و این روایت را سمهودى شافعى در " جواهر العقدین " بنابر مندرج در ص 40 " ینابیع الموده " آورده و شیخ احمد بن فضل بن محمد باکثیر مکى شافعى در " وسیله المال " از طریق ابن عقده از ام سلمه بهمین الفاظ روایت نموده است.
16- ام هانى بنت ابى طالب سلام الله علیهما - نامبرده گفت : رسول خدا صلى الله علیه و آله از حج خود بازگشت تا در غدیرخم فرود آمد، سپس در آن هواى گرم ایستاد و خطبه خواند و پس از بیان خطبه فرمود اى مردم... "تا آخر حدیث". این روایت را بزار با ذکر سند در مسند خود از ام هانى ثبت کرده و سمهودى شافعى "بنابر آنچه قندوزى حنفى در ص 40 " ینابیع الموده " ذکر نموده" آنرا از نامبرده روایت نموده و ابن عقده نیز باسناد خود در - " حدیث الولایه " این حدیث را از ام هانى آورده است.
17 - ابو حمزه انس بن مالک انصارى خزرجى - خدمتکار رسول خدا صلى الله علیه و آله "که در سال 93 هجرى در گذشته است" خطیب بغدادى در جلد 7 تاریخش در ص 277 و ابن قتیبه دینورى در " المعارف " ص 291 و ابن عقده در - " حدیث الولایه " باسناد خود از مسلم ملائى از انس، و ابوبکر جعابى در " نخب - خود " و خطیب خوارزمى در مقتل، و سیوطى در "تاریخ الخلفاء" ص 114 بطریق طبرانى، و متقى هندى در جلد 6 " کنز العمال " ص 154 و ص 403 از عمیره بن سعید از انس، و بدخشى در " نزل الابرار " ص 20 از طریق طبرانى و خطیب، این حدیث را از نامبرده روایت نموده اند، و در " اسنى المطالب " جزرى ص 4 نامبرده در شمار راویان حدیث غدیر ذکر شده است.
منبع: الغدیر ج 1
بسم الله الرحمن الرحیم
ادامه حدیث از رسول خدا صل الله علیه و اله:
... بدانید ، هر کس علی را دوست بدارد ، در آسمانها و زمین ، اسیر خدا نامیده می شود. آگاه باشید ، هر کس علی را دوست بدارد ، فرشته ای از زیر عرش او را صدا می زند: ای بنده خدا ، عمل [ به فرامین الهی ] را از نو آغاز کن ؛ زیرا خداوند تمام گناهانت را آمرزیده است.
بدانید ، هر کس علی را دوست دارد ، روز قیامت در حالی [به صحرای محشر] می آید که صورتش همچون ماه شب چهارده می درخشد. آگاه باشید ، هر کس علی را دوست بدارد ، بر سرش تاج پادشاهی گذاشته می شود ، و لباس کرامت و بزرگواری بر او پوشانده می شود. بدانید ، هر کس علی را دوست بدارد ، از پل صراط همچون برق جهنده می گذرد. آگاه باشید ، هر کس علی را دوست بدارد ، برای او ، دوری از آتش جهنم و جواز عبور از صراط و امان از عذاب دوزخ نوشته می شود ، نامه عملش گشوده نخواهد شد و کردارش سنجیده نمی شود و به او گفته می شود : بدون حساب به بهشت وارد شود. بدانید ، هر کس علی را دوست بدارد ، ملائکه با او دست می دهند و انبیا او را زیارت می کنند و خداوند ، تمام حاجتهایش را بر می آورد. آگاه باشید ، هر کس آل محمد صل الله علیه و اله را دوست بدارد ، از حسابرسی و سنجش کردار و عبور از صراط ، در امان است . بدانید ، هر کس بر دوستی آل محمد صل الله علیه و اله بمیرد ، من (رسول خدا ) همنشینی او را با انبیا در بهشت ضمانت می کنم . آگاه باشید ، هر کس بر بغض و کینه آل محمد بمیرد ، بوی بهشت را استشمام نمی کند.
ابورجاء گفت: حماد بن زید به این حدیث افتخار می کرد و می گفت: این حدیث ، اصل [مهمی در دین] است.
فضائل الشیعة (تألیف شیخ صدوق) ، ص 21 - 22
بسم الله الرحمن الرحیم
واقعه غدیر خم
رسول خدا صلى الله علیه و آله در دهمین سال هجرت، زیارت خانه خدا "کعبه" را با اجتماع مسلمین آهنگ فرمود. و در میان قبایل مختلفه و طوائف اطراف بر حسب امر آنحضرت اعلان شد، و در نتیجه گروه عظیمى بمدینه آمدند تا در انجام این تکلیف الهى "اداى مناسک حج بیت الله" از آنحضرت پیروى و تعلیمات آنحضرت را فرا گیرند. این تنها حجى بود که پیغمبر صلى الله علیه و آله بعد از مهاجرت بمدینه انجام داد، نه پیش از آن و نه بعد از آن دیگر این عمل از طرف آنحضرت وقوع نیافته و این حج را باسامى متعدد در تاریخ ثبت نموده اند، از قبیل : حجه الوداع - حجه الاسلام - حجه البلاغ - حجه الکمال - حجه التمام. در این موقع رسول خدا صلى الله علیه و آله غسل و تدهین فرمود و فقط با دو جامه ساده "احرام" که یکى را بکمر بست و آندیگر را بدوش افکند روز شنبه بیست چهارم یا بیست پنجم ذیقعده الحرام بقصد حج پیاده از مدینه خارج شد و تمامى زنان و اهل حرم خود را نیز در هودج ها قرار داد، و با همه اهل البیت خود و باتفاق تمام مهاجرین و انصار و قبایل عرب و گروه عظیمى از خلق حرکت فرمود. اتفاقا در این هنگام بیمارى آبله - یا حصبه - در میان مردم شیوع یافته بود و همین عارضه موجب گردید که بسیارى از مردم از عزیمت و شرکت در این سفر باز ماندند مع الوصف گروه بیشمارى با آنحضرت حرکت نمودند که تعداد آنها به یکصد و چهارده هزار و یکصد و بیست تا یکصد و بیست و چهار هزار و بیشتر ثبت شده است. البته از اهالى مکه و آنها که باتفاق امیرالمومنین على علیه السلام و ابو موسى از یمن آمدند بر این تعداد اضافه میشوند - بامداد یکشنبه موکب نبوى صلى الله علیه و آله در " یلملم " بود و شبانگاه به " شرف السیاله " رسیدند و در آنجا نماز مغرب و عشاء را خواندند و صبح آنشب را در "عرق الظبیه" اداى فریضه فرمودند سپس در "روحاء" فرود آمدند و پس از کوچ از آنجا نماز عصر را در "منصرف" ادا فرمودند و نماز مغرب و عشا را در "متعشى" خواندند و در همانجا صرف غذا کردند و نماز صبح روز بعد را در "اثابه" خواندند و بامداد سه شنبه را در "عرج" درک کردند و در نقطه اى که بنام "لحى جمل" معروف است که در شیب و فرازهاى "جحفه" است آنحضرت حجامت کرد سپس در "سقیاء" فرود آمدند "روز چهارشنبه" و پس از حرکت از آنجا نماز صبح را در "ابواء" خواندند و از آنجا حرکت کردند و روز جمعه به "جحفه" رسیدند و از آنجا به "قدید" رفته و شنبه را در آنجا درک فرمودند و روز یکشنبه در "عسفان" و پس از طى راه از آنجا و رسیدن به "غمیم". پیادگان در مقابل پیغمبر صف بستند. و به رسول خدا صلى الله علیه و آله از خستگى شکوه نمودند. پیغمبر صلى الله علیه و آله بانها دستور قدم دو دادند و با اجراء این دستور احساس راحتى نمودند. روز دوشنبه در "مر الظهران" بسر بردند و هنگام غروب آفتاب به "سرف" و پیش از اداى نماز مغرب بحوالى مکه رسیدند و در ثنیتین "دو کوه مشرف بمکه" فرود آمدند و شب را در آنجا بسر برده و روز سه شنبه داخل مکه شدند. پس از آنکه رسول خدا صلى الله علیه و آله مناسک حج را انجام دادند و با جمعیتى که بهمراه آنحضرت بودند آهنگ بازگشت بمدینه فرمودند چون بغدیرخم "که در نزدیک جحفه است" رسیدند. ... بقیه را در ادامه مطلب دنبال فرمائید...
ادامه مطلب ...بسم الله الرحمن الرحیم
سلیم می گوید: امیرالمومنین علیه السلام برایم حدیث نموده و فرمود:
در یکی از راههای مدینه بهمراه پیامبر صل الله علیه و آله و سلم راه می رفتیم ، تا اینکه به باغی رسیدیم. عرض کردم: یا رسول الله ،چه باغ زیبایی است! فرمود:
چه زیباست ! ولی برای تو در بهشت زیباتر از این هست.
به باغ دیگری رسیدیم. عرض کردم: یا رسول الله ، چه باغ زیبایی است! فرمود:
چه زیباست ، ولی برای تو در بهشت زیباتر از این هست.
تا آنکه از هفت باغ گذشتیم. در هر کدام من عرض می کردم: یا رسول الله ،چه زیباست ! و حضرت می فرمود: برای تو در بهشت زیباتر از این هست.
اسرار آل محمد صل الله علیه و آله ، ص 207
بسم الله الرحمن الرحیم
وقتی راه خلوت شد پیامبر صل الله علیه و آله و سلم مرا در آغوش گرفت و در حالیکه گریه اش گرفته بود فرمود:
«پدرم فدای تنهای شهید»
عرض کردم: یا رسول الله ، چرا گریه می کنی؟
فرمود: از کینه هایی که در دل اقوامی است و آنرا برایت ظاهر نمی کنند مگر بعد از من ، و آن کینه های بدر و خونهای اُحُد است.
عرض کردم: آیا دینم در آنهنگام سلامت خواهدبود؟
فرمود: دینت در سلامت خواهد بود.
اسرار آل محمد صل الله علیه و آله و سلم ، ص 207
بسم الله الرحمن الرحیم
پیشگوئی پیامبر صل الله علیه و آله و سلم از مظلومیت امیرالمؤمنین علیه اسلام
سپس پیامبر صل الله علیه و آله و سلم به فاطمه و همسر او و دو پسرش نگاهی کرد و فرمود:
ای سلمان ، خدا را شاهد می گیرم که من با کسانی که با اینان بجنگند روی جنگ دارم و با کسانی که با اینان روی صلح داشته باشند روی صلح دارم. بدانید که اینان در بهشت همراه منند.
سپس پیامبر صل الله علیه و آله و سلم رو به علی علیه السلام کرد و فرمود:
یا علی تو بزودی بعد از من ، از قریش و متحد شدنشان بر علیه تو و ظلمشان بر تو سختی خواهی کشید. اگر بر علیه آنان یارانی یافتی با آنان جهاد کن و با مخالفین خود بوسیله موافقینت جنگ کن ، و اگر یاری نیافتی صبر کن و دست خود را نگهدار و با دست خویش خود را در هلاکت مینداز . تو نسبت به من بمنزله هارون نسبت به موسی هستی ، و تو از هارون اسوه و روش خوبی خواهی داشت که به برادرش موسی گفت: « ان القوم استضعفونی و کادوا یقتلوننی » ، این قوم مرا ضعیف شمردند و نزدیک بود مرا بکشند.
اسرار آل محمد صل الله علیه و آله و سلم ، ص 205 - 2
بسم الله الرحمن الرحیم
در روایات و احادیث فراوانی به تواتر (روایات متواتر آن است که به تکرار از اشخاص گوناگون گزارش شده است.) از حضرت مهدی علیه السلام یاد شده است. چنانچه ، حافظ شیخ منصور علی ناصف ، درباره تواتر احادیث وارد شده درباره حضرت مهدی ارواحنا فداه می گوید:
در میان تمام طبقات علماء و دانشمندان مشهور است که در آینده مردی به نام مهدی علیه السلام ظهور خواهد کرد و تمام ممالک اسلامی را تحت سیطره خود در اورده ، موجب بسط عدالت در میان مردم خواهد شد... احادیث مهدی علیه السلام را گروهی از نیکان صحابه نقل کرده و بزرگان محدثین ، مانند : ابن داوود ، ترمذی ، ابن ماجه ، طبرانی ، ابولیلی ، احمدبن حنبل و حاکم نیشابوری در تألیفات خود آورده اند.
تواتر اخبار مهدی علیه السلام بر همگان روشن است. هر کس که کمترین آگاهی ، ذره ای ایمان و اندکی انصاف داشته باشد ، نمی توان این قضیه را انکار نماید.
سودای روی دوست (تألیف شیخ مرتضی آقا تهرانی) ، ص 16 - 17
بسم الله الرحمن الرحیم
حسن خزاز گفت: از امام رضا علیه السلام شنیدم که فرمود:
بعضی از کسانی که ادعای محبت و دوستی ما را دارند ، ضررشان برای شیعیان ما از دجال بیشتر است.
حسن گفت: عرض کردم؛ ای پسر رسول خدا صل الله علیه و آله به چه علت ؟
فرمود:
به خاطر دوستی شان با دشمنان ما و دشمنی شان با دوستان ما. و هرگاه چنین شود ، حق و باطل به هم در آمیزد و امر مشتبه گردد و مؤمن از منافق بازشناخته نشود.
صفات الشیعة ، حدث 14 ، ص 35
بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت دوم
... آگاه باشید ، هر کس علی را دوست بدارد ، خداوند به تعداد رگهای بدنش ، از حوری های بهشت به او می بخشد و در مورد هشتاد نفر از اقوام و خویشانش ، شفاعت می کند و به تعداد موهای بدنش ، از حوریان بهشتی و از شهرهای بهشت برخوردار میشود.
بدانید ، هر کس علی را دوست بدارد ، خداوند ، ملک الموت (عزراییل) را برای [قبض روح] او ، آن گونه می فرستد که برای پیامبران فرستاده می شود و ترس از نکیر و منکر را از او بر میدارد و رویش را سفیدمی کند ، و او با حضرت حمزه سیدالشهدا همنشین خواهد بود.
آگاه باشید ، هر کس علی را دوست بدارد ، خداوند ، حکمت را در قلبش ثابت می کند و سخن درست را بر زبانش جاری می سازد و درهای رحمت را به رویش می گشاید. ...
(باید توجه داشت که دوست داشتن واقعی حضرت علی علیه السلام یعنی رعایت تقوی و پیروی از دستوراتش. هرچند دوست داشتن تنها نیز اثراتی دارد.)
فضائل الشیعة (شیخ صدوق) ، ص 21
بسم الله الرحمن الرحیم
عبدالله بن عمر گفت:
از رسول خدا صل الله علیه و آله در مورد علی بن ابی طالب علیه السلام {بطور توهین آمیزی} سؤال کردیم. آن حضرت خشمگین شد و فرمود:
چرا عده ای به بدی یاد می کنند از کسی که مقام و منزلتش نزد خدا ، همچون مقام و منزلت من است؟!
آگاه باشید هر کسی علی را دوست بدارد ، من را دوست می دارد و هر کس مرا دوست بدارد ، خداوند از او راضی است و هر کس خدا از او راضی باشد ، پاداشش را بهشت قرار می دهدو بدانید ، هر کس علی را دوست بدارد ، از دنیا نمی رود مگر اینکه از حوض کوثر بنوشد و از درخت طوبی بخورد و جایگاه خود را در بهشت ببیند. آگاه باشید ، هر کس علی را دوست بدارد ، نماز ، روزه و شب زنده داری اش پذیرفته می شود و دعایش مستجاب می گردد.
بدانید ، هر کس علی را دوست بدارد ، فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند و درهای هشتگانه بهشت بر او گشوده می شود تا از هر دری که بخواهد ، بدون حساب وارد شود.
آگاه باشید ، هر کس علی را دوست بدارد ، خداوند نامه عملش را به دست راستش می دهد و به حساب او همچون حساب انبیا رسیدگی می کند. بدانید ، هرکس علی را دوست بدارد ، خداوند شدت و سختی جان دادن را بر او آسان می کند و قبرش را باغی از باغهای بهشت قرار می دهد. ...
فضائل الشیعة (تألیف شیخ صدوق) ، ص 19 - 21
بسم الله الرحمن الرحیم
محمد ، پسر عجلان گفت:
من نزد امام صادق علیه السلام بودم که مردی وارد شد و سلام کرد.
امام علیه السلام از او پرسید:
برادرانت را در چه حالی ترک کردی؟
او به خوبی یاد کرد و در ستایش آنها مبالغه نمود.
امام علیه السلام به او فرمود:
ثروتمندان آنها تا چه اندازه به عیادت تهیدستانشان می روند و جویای احوال آنها می شوند؟
گفت: به ندرت.
حضرت فرمود: ارتباط مالی ثروتمندان آنها با تهیدستانشان چگونه است.
عرض کرد: شما از اخلاق و صفاتی یاد می کنید که در بین ما نیست.
امام صادق علیه السلام فرمود:
پس آنها ، چگونه می پندارند که از شیعیان ما هستند؟
صفات الشیعة ، ص 33 - 35 ، حدیث 13
بسم الله الرحمن الرحیم
از امام جعفر صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود:
به خدا سوگند ، شیعه علی علیه السلام نیست ، مگر کسی که شکم و عورتش را از حرام نگه بدارد و اعمالش را برای پروردگارش انجام دهد و به ثواب و پاداش او امیدوار باشد و از کیفرش بهراسد.
صفات الشیعة ، ص 33 ، حدیث 12
بسم الله الرحمن الرحیم
پسر ابی نجران گفت: از امام رضا علیه السلام شنیدم که فرمود:
هر کس با شیعیان ما دشمنی ورزد ، با ما دشمنی ورزیده ، و هر کس شیعیان ما را دوست بدارد ، ما را دوست داشته ؛ چو آنها از ما هستند و از سرشت ما خلق شده اند.
هر کس آنان را دوست بدارد ، از ماست ، و هر کس آنها را دشمن بدارد ، از ما نیست.
شیعیان ما به نور خدایی می نگرند و در رحمت خداوند غوطه ورند و به کرامت الهی رستگارند. هیچیک از شیعیان ما مریض نمی شود مگر این که ما به خاطر بیماری او بیمار می شویم ،و مغموم و اندوهگین نمی شود مگر این که ما به خاطر غم و غصه اش اندوهناک می شویم ، و شاد نمی شود مگر اینکه ما به خاطر شادی اش فرحناک می شویم.
هیچیک از شیعیان ما ، در هر کجا که باشد ، چه در مشرق و چه در مغرب ، از ما پنهان و غایب نیست.
هر کدام از آنها از دنیا برود و از خود قرضی بجا گذارد ، ادای آن بر عهده ماست و اگر مالی از خود بجا گذارد ، تعلق به وارثانش دارد.
شیعیان ما کسانی هستند که نماز بر پا میدارند ، زکات می دهند ، حج خانه خدا را بجا می آورند ، ماه رمضان روزه می گیرند ، اهل بیت پیامبر را دوست می دارند و از دشمنانشان بیزاری می جویند. آنها اهل ایمان و تقوی و اهل ورع و پرهیزکاریند. هر کس آنها را نپذیرد، خدا را بپذیرفته و هر کس به آنها طعنه زند و سرزنششان نماید ، خدا را سرزنش کرده ؛ چون اینها بندگان حقیقی خداوند و اولیای راستین او هستند.
به خدا سوگند ، هر یک از آنها در جماعتی مثل قبیله ربیعه و مضر (که به زیادی نفرات در عرب مشهورند) شفاعت می کند و خداوند شفاعت او را درباره آنها می پذیرد و این ، برای کرامتی است که اینان در پیشگاه خدا دارند.
صفات الشیعه(تألیف شیخ صدوق) ، حدیث پنجم ، ص 23 -25
بسم الله الرحمن الرحیم
حدیث چهارم
مفضل بن عمر گفت:
امام صادق علیه السلام فرمود:
دروغ می گوید کسی که گمان می کند از شیعیان ماست ، در حالی که به غیر ما تمسک می جوید.
صفات الشیعة ، ص 23
بسم الله الرحمن الرحیم
حدیث دوم
حسین بن خالد گفت: حضرت رضا علیه السلام فرمود:
شیعیان ما ، تسلیم امر ما هستند ، سخنان ما را می پذیرند و با دشمنان ما مخالفند. پس هر کس این گونه نباشد ، از ما نیست.
صفات الشیعة ، ص 21
بسم الله الرحمن الرحیم
از مفضل بن عمر (از علمای اهل سنت) نقل شده که وی درباره « صراط » از امام سئوال می کند ، حضرت می فرماید:
« صراط » راه و طریق شناخت خدای عزوجلّ است ، و آن دو صراط است:
صراطی در دنیا و صراطی در آخرت . صراط دنیا همان امامی است که طاعتش واجب است. کسی که در دنیا او را شناخت و به هدایت او اقتدا کرد، بر صراطی که آن پل جهنم در آخرت است ، می گذرد و کسی که در دنیا او را نشناخت ، پایش در صراط آخرت می لغزد و به جهنم می افتد». (تفسیر نور الثقلین ، ج1،ص17، ح91)
پرتوی از فضایل امیرالمومنین علیه السلام در قرآن، ص 33
بسم الله الرحمن الرحیم
ابوبصیر گفت: امام صادق علیه السلام فرمود:
شیعیان ما پرهیزکار ، کوشا در کار خیر ، وفادار ، امانتدار و اهل زهد و عبادتند. در هر شبانه روز ، پنجاه و یک رکعت نماز می گزارند. شبها را {به عبادت} بیدارند و روزها را روزه می گیرند. زکات مالشان را می دهند و حج خانه خدا را بجا می آورند و از هر کار حرامی دوری می کنند.
صفات الشیعه تألیف شیخ صدوق ، حدیث اول ، ص 19
بسم الله الرحمن الرحیم
رقیه دختر حضرت موسی بن جعفر علیه السلام از پدرش از پدران گرامی اش نقل کرد که رسول خدا صل الله علیه و اله فرمود:
هیچ بنده ای در روز قیامت ، قدم از قدم برنمی دارد مگر اینکه در مود چهار چیز از او سئوال می شود:
از جوانی اش که در چه راهی گذرانده ،
از عمرش که در چه راهی به سر برده ،
از مالش که از کجا به دست آورده و در چه راهی خرج کرده ،
و از دوستی ما اهل بیت.
فضائل الشیعة ، تألیف شیخ صدوق ، ص 29 ، حدیث هفتم